نگاهی گذرا،به گذرگاه خاکستری / نوشته ی بانو فتوگرافی

نگاهی گذرابه مجموعه داستان :

گذرگاه خاکستری
نوشته یفاطمه فتوگرافی

انتشارات روشنگران 1389

گذرگاه خاکستری از 12 داستان کوتاه تشکیل شده است(تلاطم ،جایزه،تو یه رودخونه ای که تا حالاکسی توش آبتنی نکرده،چهار، اقیانوس، بهشت،خلاء،پشته،تکرار،مترسک،یک مهمونی کوچولو،حواس).................

نگاهی گذرا به مجموعه داستان :

گذرگاه خاکستری
نوشته ی فاطمه فتوگرافی

انتشارات روشنگران 1389

گذرگاه خاکستری از 12 داستان کوتاه تشکیل شده است(تلاطم ،جایزه،تو یه رودخونه ای که تا حالاکسی توش آبتنی نکرده،چهار، اقیانوس، بهشت،خلاء،پشته،تکرار،مترسک،یک مهمونی کوچوتو،حواس)

داستان کوتاه تلاطم که تخیلات یک بانوی تنها مانده را بیان می کند،سرشار از تشبیهات و واستعارات شاعرانه است،نویسنده تاآنجا وابستگی خود را به شعر بروز داده که ،اشعارقهرمان داستان رابه عنوان بخشی از نامه ای به پسر اروپا رفته اش در متن داستان آورده است.در این داستان کوتاه نویسنده، ذهن خواننده اش را مدام به تصویر سازی مجبور می کند،و باجادوی واژه هاوساخت ترکیبات تازه،او را به تلاش وامی دارد؛تادرمغزخود فیلمسازی کند، مانند : به لاشه ی زندگی چنگ زدن ،بازتاب نور مهتابی ،سنگ فرشهارا چرک مُرد کرده،خیابانی هست که مرا تا انتهای خودم می برد،به درستی نام داستان تلاطم برگزیده شده است،نویسنده درچهارچوب یک داستان 11صفحه ای از صحرای سینا به اعماق تاریخ و جنایتکارانی مانند چنگیرخان مغول گریزمی زند،از تراس خانه ی کوچکش به رستورانهای اروپا و خرچنگهایی که زنده زنده در آب جوش آشپزخانه ی رستواران، شاهد جان کندن خودشان هستند،از ایمیل زدن پسردوستی،تا یافتن پارکینگ برای اسب شاهزاده ی رویاهایش.

نویسنده تا آنجایی خود را وارد وادی تخیل کرده که گاه هستی خود را با عباراتی مانند:حالاواقعا به من زنگ زده یا خیال بود؟" و "آیا بعدازظهریک روز داغ پیش ناشری رفته ام؟" و اصلاداستانی نوشته ام؟ " زیر سوال برده است.

از بزرگترین ویژگی این داستان که هنر نویسنده رامی رساند،این است که ،خواننده باید در پایان هر بند به خود نهیبی بزند که آیا دارد خواب می بیند،یا داستان می خواند؟به اندازه ای نویسنده واژه هارقصانده است،که دست پندارخواننده راگرفته وبا خود به سراب رویاهایش می کشاند.می توان گفت درهنگام خواندن این قصه خواننده خود دچار توهم می شود.

بی جا نبود اگر نویسنده نام داستان تلاطم را اینگونه برمی گزید:

"َ توَهُم ،زیرچکمه ی دیکتاتورها " یا "نجواهای زیبای تنهایی"